ГИЁҲДАРМОНИИ ПСОРИАЗ ВА ИНСУЛТ
Муолиҷаи псориаз
— Бобуна (ромашка) яке аз беҳтарин воситаҳои табобат барои муолиҷаи псориаз ба шумор меравад. Онро ҳамчун чой, барои шустани доғҳои псориаз ва нишастан дар ванна метавон истифода бурд. Бобуна хосияти таскиндиҳии дард, оромкунӣ ва антисептикӣ дорад.
Дар чойникчае як қошуқ гули хушку майдакардаи бобунаро андохта, аз болояш якуним истакон оби ҷӯш резед ва бо ду қабат сачоқ гарм печонед. Баъди ним соат дам додан ним пиёлаашро гирифта, бо пахта, доғҳои псориазро намнок кунед. Ин амалро рӯзе 3-4 бор такрор намоед. Ба занони ҳомиладор ва кӯдаки ширмакдошта бобуна тавсия дода намешавад.
— Мармарак (шалфей) хосияти зиддиилтиҳобӣ дошта, ҳамчун антибиотики табиӣ микрорганизмҳои зарарнокро нобуд месозад.
Як қошуқча мармаракро дар як истакон оби ҷӯш андохта, гарм пӯшонед ва ним соат дам диҳед. Сипас пахтаро ба ин даво тар карда, ба доғҳои псориаз гузоред. Давои боқимондаро дар ҷои салқин нигоҳ доред. Ин амалро рӯзе 3-4 бор анҷом диҳед.
Истифодаи мармарак барои заноне, ки миомаи бачадон ё эндометриоз доранд, тавсия дода намешавад.
— Мушхор (хори рафида, лопухт обыкновенный) моддаҳои даббоғии зиёд дорад. Инчунин мушхор манбаи бойи витаминҳо, микроэлементҳо, кислотаҳои чарбӣ ва пайвастагиҳои минералӣ мебошад.
Ҷӯшобаи решаи мушхорро дар об ҷӯшонида, ба оби ширгарми ванна ҳамроҳ карда, 15 дақиқа дар он биншинед. Сипас аз ванна бархоста, каме рост истед, то баданатон хушк шавад. Бо сачоқ баданро пок накунед. Ин амалро рӯздармиён (дар ду рӯз як бор) иҷро намоед.
— Гиёҳи сабадӣ (каллизия душистая, золотой ус) дар гулдонҳои аксар ҳамватанонамон мерӯяд. Он хосияти қавии зидди бактериалӣ дошта, барои муолиҷаи бемориҳои пӯст муфид аст. Асабро ором намуда, нишонаҳои афсурдаҳолӣ (депрессия)- ро рафъ месозад.
Як қошуқ баргу пояи хушки онро дар як истакон оби ҷӯш андохта, ним соат дам диҳед. Сипас пахтаро тар намуда, ба ҷойҳои осебдида гузоред. Ин амалро рӯзе 3-4 бор такрор намоед. Гиёҳи сабадӣ раванди барқароршавии пӯстро метезонад.
— Момирон (чистотел)- ро барои муолиҷаи бемориҳои пӯст фаровон истифода мебаранд. Як қошуқча барги хушки момиронро дар як истакон оби ҷӯш андохта, ним соат дам диҳед. Сипас докаро дар ин об тар карда, ба ҷойҳои осебдида 10- 15 дақиқа гузоред. Чунин ҷӯшобаро дар ҳаҷми зиёдтар тайёр карда, ба ванна рехта, дар он то 15 дақиқа нишастан ҳам фоида мерасонад. Ин гиёҳ хосияти поккунанда, безараркунанда ва зиддиилтиҳобӣ дорад.
— Сабр (алоэ) аз аминокислотаҳо ва витаминҳои гуногун бой аст. Ин гиёҳ масуният (иммунитет)- ро қавӣ намуда, ҳолати гармонҳоро дар организм муътадил мегардонад. Онро занони ҳомила ва кӯдаки ширмакдошта истифода набаранд. Докаро ба шираи барги сабз тар намуда, 15 дақиқа ба ҷойи захми псориаз гузоред. Ин амалро ҳамарӯза давоми 21 рӯз анҷом диҳед. 7 рӯзи аввал рӯзе як маротиба, ҳафтаи дуюм рӯздармиён ва ҳафтаи сеюм дар чор рӯз як маротиба аз ин даво истифода баред.
— Барги газна (алафи газанда, крапива) миқдори зиёди протеини табиӣ ва ғози набототӣ дошта, барои бемориҳои пӯст муфид аст.
Як қошуқ барги газнаро дар як истакон оби ҷӯш андохта, ду соат дам диҳед. Сипас докаро ба он тар карда, ба ҷойҳои осебдида гузоред.
-Дар таркиби розак (хмель) ба миқдори зиёд пайвастагиҳои эфирдор, флавоноидҳо, каротин, гликозид ва флавоноидҳо мавҷуданд. Аз он барои беморони дилу раг ва гурда дору тайёр мекунанд.
Ҷалғӯзаҳои розакро ба зарфи сирнок (эмалӣ) андохта, аз болояш оби ҷӯш резед ва дар оташи паст 15- 20 дақиқа ҷӯшонед. Сипас гирифта, ҳангоми ширгарм шуданаш бо пахта ё дока ба ҷойҳои осебдида гузоред.
— Ваннаро бо оби ширгарм пур карда, 50 миллилитр (чоряки истакон) қиёми нардсунбул (настойка валерианка) ва 2 қошуқ қиёми ҷалғӯза (хвойный экстракт) бирезед. Дар он 15 дақиқа нишинед. Ин муолиҷаро ҳафтае 2 бор анҷом диҳед.
Дар маҷмӯъ 5 ҳафта (10 ванна) бо ин усул муолиҷа намоед.
-20 грамм решаи чукриро ба чойнике андохта, аз болояш ним литр об резед. Баъди як соат дам додан пахта ё докаро дар он тар карда, ба рӯйи захмҳо гузоред. Ашхоси гирифтори бемориҳои гурда, талха ва ниқрис (подагра) аз ин даво истифода набаранд.
Муолиҷаи инсулт
Сактаи мағзӣ (инсулт) вайроншавии ҷараёни гардиши хун дар мағзи сар аст, ки дар натиҷаи он рагҳои мағзи сар эҳсоси норасоии оксиген мекунанд.
-Панҷ дона ҷалғӯзаи сӯзанбаргро ба зарфи сирнок андохта, аз болояш ним литр оби ҷӯш резед ва 5 дақиқа дар оташи паст ҷӯшонед. Сипас онро баъди хунук шудан аз дока гузаронида, рӯзе чоряки истакон се маротиба пеш аз ғизо истеъмол намоед.
— Се қошуқ настаран (хулул, хуч, шиповник)- ро дар як чойникча бо се истакон оби ҷӯш андохта, гарм ҷӯшонед ва ним соат дам диҳед. Рӯзе се маротиба як қошуқӣ аз ин чой истеъмол намоед. Чойи настаран рагҳои хунгарди сарро мустаҳкам намуда, гардиши хун ва ғизогирии нейронҳоро беҳтар месозад. Барои фишорбаландон низ нӯшидани чойи настаран фоида мерасонад.
-Барои гирифторони сактаи мағзӣ, ки дуруст сухан гуфта наметавонанд, чойи мармарак (шалфей) ёрӣ мерасонад. Бо ин мақсад як қошуқ барги мармаракро бо як истакон оби ҷӯш ба зарфи сирнок рехта, дар оташи паст каме (ду дақиқа) меҷӯшонанд. Баъди ним соат дам додан як қошуқӣ рӯзе се бор ба бемор медиҳанд.
— Даҳ қошуқ гиёҳи сесанбар (чабрец)- ро ба бонкае андохта, аз болояш ним литр спирт резед. Баъди 14 рӯз дам додан бо он қисмати фалаҷшудаи шахси дучори сактаи мағзӣ (инсулт)- шударо масҳ намоед.
— Қиёми сарви кӯҳӣ (можжевельник) барои фалаҷи дар натиҷаи сактаи мағзӣ рӯйдода муфид аст. Бо ин мақсад 3-4 ҷалғӯзаи сарви кӯҳиро дар зарфи сирнок андохта, аз болояш ним литр оби ҷӯш резед ва 20- 30 дақиқа дар отшаи паст ҷӯшонед. Ҷӯшобаро ба термос андохта, 3-4 соат дам диҳед. Сипас аз дока гузаронида, бо он қисмати фалаҷшудаи баданро масҳ намоед.
-Як кило лимуро якҷоя бо пӯсташ реза намуда, аз гӯштқимакунак гузаронеду ба он як истакон асал ҳамроҳ намоед ва хуб омехта кунед. Бонкаро дар яхдон гузошта, ҳар саҳар баъди наҳорӣ як қошуқчаӣ ба бемор диҳед. Давои мазкур гардиши хунро дар мағзи сар беҳтар намуда, деворҳои рагҳои хунгардро мустаҳкам ва табодули моддаҳоро дар бофтаҳои асаб беҳтар мегардонад.
-Ним килоӣ лиму ва афлесунро реза карда, бо пӯсташон аз гӯштқимакунак гузаронед. Ба он як истакон асал, як пиёлаӣ мағзи чормағз, мавиз ва зардолуқоқи бе дона) ҳамроҳ намуда, даҳони зарфро маҳкам карда, ба яхдон гузоред. Аз ин даво рӯзе се маротиба ним соат баъди ғизо истеъмол кунед.
Пеш аз тайёр намудани тамоми давоҳои зикршуда бо табиби муолиҷакунанда маслиҳат намоед.
Фароҳамсоз С. Наҷмиддинзода