Чор намуди пўст вуҷуд дорад: хушк, муқаррарӣ, омехта ва равғанин. Ҳар як намуди пўст хислати худро дошта, нигоҳубини хосро талаб мекунад.
Пўсти равғанин дар натиҷаи фаъолнокии аз ҳад зиёди ғадудҳо дар пўст равған пайдо шуда, онро ҷилонок ва сўрохиҳоро васеу чашмрас месозанд. Дар пўсти равғанин гармича зиёд дида мешавад. Чинҳо пайдо намешаванд, чунки равғаннокӣ пўстро аз хушкшавӣ нигоҳ медорад. Дар мавзеи бинӣ ва рухсора сўрохиҳои пўстро дидан мумкин аст.
Пўсти хушк сўрохиҳои хурд дораду сафедтоб аст. Дар пўсти хушк хусусан, дар атрофи чашм барвақт чинҳо пайдо мешаванд. Хушкшавии пўст аксаран дар занҳои аз 50-сола боло ва нафароне, ки дар кишварҳои гарму хушк ё сард умр ба сар мебаранд, дида мешавад. Занҳое, ки пўсти рўяшонро аз таъсироти манфии муҳити атроф ҳифз намекунанд, миқдори даркории обро наменўшанд, пўсташон хушк мешавад ва дағалу пўстпарто шуда, тарқишҳо пайдо мешаванд.
Пўсти муътадил, муқаррарӣ ба назар солим менамояд. Ҳамвор асту сўрохиҳои начандон калон дорад. Дар чунин пўст баъзан сурхӣ пайдо мешавад. Обу равғаннокияш муътадил аст. Дар сурати нигоҳубини дуруст пўсти муътадил то давраи пирӣ чину ожанг пайдо намекунад.
Пўсти омехта низ ба назар солиму ҳамвор менамояд. Ин намуди пўст бо равғаннокиву сўрохиҳои васеъ дар мавзеи пешонӣ, бинӣ ва зерманаҳ фарқ мекунад. Пўсти рухсора омехта ва гуногунтаркиб мешавад. Дар сурати нигоҳубини дуруст дар пўсти омехта низ чину ожангҳо дер пайдо мешаванд.
Се ҳолати асосии пўст вуҷуд дорад, ки аз омилҳои гуногун вобаста буда, дар намудҳои дилхоҳи пўст пайдо шуда метавонад. Ҳангоми миқдори зиёди об аз организм берун шудан пўст беоб мегардад.
Сабабҳо: Шароити номусоиди атмосфера (шамол, сармо, аёс, афтоби сўзон, хонаи дорои асбобҳои гармидиҳанда, кондисионер). Ҳолатҳои гуногуни ҷисм, баландшавии ҳарорати бадан. Корҳои ҷисмонӣ. Пўсти ҳассос пўсти заифшуда аст. Аслан ҳангоми пастшавии масъунияти бадан пўст ҳассос мегардад.
