Як гурўҳ олимони Донишгоҳи Манчестер ба хулосае омаданд, ки дар одамони шуғлашон каммаош ва стресси зиёддошта нисбат ба одамони бекор эҳтимоли сар задани ноҷўриҳо дар саломатиашон бештар аст. Муҳаққиқон зиндагии зиёда аз 1000 нафар ашхоси аз 35 то 75- соларо мавриди омўзиш қарор доданд. Ин одамон солҳои 2009- 2010 бе ҷои кор буданд. Таҳқиқот нишон дод, ки дар ихтиёриёни шуғли каммаошу вазниндошта сатҳи стресси музмин нисбат ба одамони бекор хеле зиёд гардид. Ашхосе, ки кори хуб ёфтанд, вазъи саломатии рўҳияю ҷисмониашон аз ҳама беҳтар буд.
Ба гуфтаи олимони Донишгоҳи Лондон дар одамоне, ки аз меъёр зиёд кор мекунанд, хатари гирифторӣ ба норасоии қалб ва инсулт зиёд мешавад. Муҳаққиқон шахсони ҳафтае 35- 40 соат ва зиёда аз 55 соат кор мекардагиро 10 сол зери назорат қарор доданд. Таҳқиқот нишон дод, ки шахсони аз меъёр зиёд кор карда бештар гирифтори аритмия мешаванд. Дар навбати худ аритмия эҳтимоли дучоршавӣ ба инсултро меафзояд.
Дар бисёр кишварҳо дарозтарин давомнокии ҳафтаи корӣ 48 соатро ташкил медиҳад. Олимони Донишгоҳи миллии Австралия чунин меҳисобанд, ки бо мақсади пешгирии мушкилоти тандурустӣ ҳафтае на зиёда аз 39 соат кор кардан лозим аст. Муҳаққиқон баъди омўзиши зиндагии 8000 австралиягӣ ба чунин хулоса омаданд.
Ба қавли олимон ҳар қадар инсон зиёд кор кунад, ҳамон қадар ба ғизои солим ва нигоҳубини худ фурсати кам меёбад. Занон нисбат ба мардон ба корҳои рўзғор бештар вақт ҷудо мекунанд. Ғайр аз ин занон ҳарчанд аз лиҳози тахассусӣ дар муқоиса бо мардон камбудӣ надошта бошанд ҳам, маоши нисбатан кам мегиранд. Аз ин рў, занон бо доштани кори аз меъёр зиёд бештар дучори ноҷўриҳо мешаванд.
Олимон ба хулосае омаданд, ки занон бидуни зарар расонидан ба саломатӣ метавонанд ҳафтае то 34 соат кор кунанд. Мардон бошанд, ҳафтае то 47 соат бе зарар расонидан ба саломатӣ кор кунанд.
С. АМИНИЁН
