Пажўҳиши баргузорнамудаи гурўҳи олимони бонуфузи ҷаҳон нишон додааст, ки дар ҷаҳон 95 фисади одамон ба ин ё он беморӣ гирифторанд.
Мутахассисон баъди баргузор намудани маҷмўи омўзишу мушоҳидаҳои лабораторӣ ба хулосае омадаанд, ки вазъияти хеле манфии ҳолати саломатии мардону занон ба қайд гиранд. Маълум шудааст, ки дар давраи аз соли 1990 то соли 2013 табибон аз байни 20 одами дар таҷриба иштирокнамуда ҳамагӣ як шахси солимро пайдо намудаанд. Ҳамин тавр, дар ҷаҳон миқдори ҷавонписарону духтарони аз бемориҳои гуногуни вазнин азияткашанда хеле зиёд шудааст.
Ба ақидаи коршиносон одамон бояд ҳарчи тезтар ба тарзи солими зиндагонӣ гузаранд. Чунонки мутахассисон мегўянд, имрўзҳо бемориҳои узвҳои такягоҳу ҳаракаткунанда ва рўҳӣ зиёд ба назар мерасад.
Мувофиқи иттилои пешниҳоднамудаи муаллифони лоиҳа танҳо 5 фоизи одамон матавонанд худро комилан солим номанд. Ҳар сеюмин сокини сайёраи Замин дар як вақт ба 5 ё аз ин бештар беморӣ гирифтор аст.
Миқдори фавти намояндагони ҷинсҳои марду зан дар синни аз 15 то 20 – солагӣ барои духтарон 1, 2 ва барои писарон то 5 фоизро ташкил медиҳад.
